jun
20

Ankerlier

De ankerlier is het volgende grote project dat we gaan aanpakken. Het stond al lang op ons ToDo lijstje maar nu is het dan eindelijk zo ver. Elk schip moet in staat zijn ten anker te gaan. Dat lukt ons op dit moment nog, maar om het anker weer omhoog te halen is even een dingetje.

De fundatie van de lier is/was van hout, dit is inmiddels voor een groot deel vergaan en moet vervangen worden. Dat betekent dat de gehele lier van zijn plek moet wat een hele klus is aangezien alles zeer degelijk (lees: zwaar) gemaakt is. Alles moet dus los en uit elkaar.

Dit zal voor het eerst in ruim 90 jaar zijn dat het weer uit elkaar gehaald moet worden, en dat hebben we gemerkt. Weken hebben we staan zwoegen om vele bouten en moeten los te krijgen. Hierbij was het natuurlijk zaak om zorgvuldig te werk te gaan, het moest los maar niet stuk! WD-40, breekijzers, heet maken, beitels en grof geweld zijn ingezet om de klus te klaren met minimale schade aan te richten.

Alles wat los kwam is meteen gedocumenteerd en zorgvuldig in kartonnen doosjes opgeborgen zodat we straks alles ook weer in elkaar kunnen zetten zonder onderdelen over te houden.

De kleine onderdelen zijn aan boord gebleven, daar schoongemaakt en voorzien van nieuwe verf. Maar er bleven ook onderdelen over van enkele honderden kilo’s. Deze zijn te groot en onhandelbaar om aan boord te restaureren. Gelukkig kwam op dat moment een oud-vrijwilliger weer in beeld. Ton heeft een grote werkplaats met veel ruimte, draaibanken en machines. Hij gaat zich ontfermen over het draaiwerk.

Om de spullen van boord te krijgen hadden we echt een kraan nodig. Via via kregen we het voor elkaar en het werd nog gesponsord ook!

De meeste kleine onderdelen zijn ondertussen schoon en geschilderd. Ook Ton heeft al aardig wat uurtjes gemaakt en dat kan je zien!

Op één van de assen zit een klein tandwiel dat oorspronkelijk heen en weer kon worden geschoven om de machine in zijn ‘vrij’ te zetten. We hebben al een paar keer geprobeerd deze weer los te krijgen maar zonder succes. Ton heeft het nu voor elkaar gekregen. Uiteindelijk was er een speciale pers voor nodig en 40 ton om het tandwiel in beweging te krijgen. De ‘interkristallijne corrosie’ is een soort koudlas.

De (grote)onderdelen zijn klaargemaakt om door een bedrijf te worden gestraald. Kwetsbare delen moeten worden afgedekt, denk hierbij aan lager(schalen) en de gaten waar bouten in moeten, om te voorkomen dat ze beschadigen. 

Van de houten fundatie was niet veel meer over. Bij de houtmolen het Jonge Schaap op de Zaanse Schans hebben ze een nieuwe fundatie gemaakt van maar liefst 8cm dik eikenhout. Het was een hele klus om deze loodzware plaat op zijn plek te krijgen en de gaten op maat te maken.

Alle onderdelen zijn terug gekomen van de stralen en zijn alvast in de primer gezet. Voordat de onderdelen weer aan boord komen willen we ze in ieder geval nog eens in de menie zetten.

31 oktober rond 8 uur s’ochtends stond er al een vrachtwagen met een flinke telescoopkraan klaar om de onderdelen van de ankerlier weer aan boord te takelen. Binnen 20 minuten stond alles weer aan dek. Nu kunnen we echt gaan beginnen met het opbouwen.

Er is dakbedekking in de bak van de ankerlier fundatie gelegd. Vervolgens is de fundatie aan de onderkant in de teer gezet en op de dekbedekking gelegd. Hiermee is de fundatie van de ankerlier gereed. In de komende weken gaan we stuk voor stuk de delen weer opbouwen.

Ondanks de Corona crisis wordt er nog wekelijks gewerkt aan de restauratie.


Dit artikel zal in de komende maanden worden aangevuld met tekst en beeld naarmate er meer vorderingen zijn gemaakt.

Foto's