Ondanks dat de ankerlier nog niet af is gaan we toch al starten aan het volgende ambitieuze project: de ketelkeur. Eind 2020 moet de ketel de 40jarige keuring ondergaan inclusief een klinknagel onderzoek.
We zouden vandaag enkel wat voorbereidend werk gaan doen voor de ketelkeuring en pas volgende week beginnen met het leeghalen van de kolen bunkers.
Nu de spierpijn van vorige week weer een beetje weggetrokken is, zijn we verder gegaan met het opruimen van het kolenstof en zijn de wanden verwijderd zodat we bij de ketel kunnen komen.
De hele dag zijn we bezig geweest met het losmaken van afsluiters en leidingen. Er komt nu steeds meer ruimte rondom de ketel.
Met bloed, zweet en tranen (letterlijk, zoals zou blijken) ploeteren we verder om alle afsluiters en leidingen los te maken voor de ketelkeuring.
We zijn op twee fronten weer wat verder gekomen vandaag: de ankerlier en de ketelkeuring.
Na de tropische dag van gisteren was het vandaag wel redelijk uit te houden aan boord. Ondanks de hitte zijn we toch weer verder gegaan.
De vieze miezer regen zorgde ervoor dat we eigenlijk alleen in de machine kamer wat konden doen.
Vandaag hadden we eigenlijk moeten varen, helaas zijn alle evenementen afgelast i.v.m Corona. Om de pijn iets te verzachten hebben we zaterdag middag met z’n allen lekker gebarbecued.
Naast de aanstaande ketelkeuring hebben we ook de twee jaarlijkse visuele inspectie van de ketel.
Van de week werden wij opgeschrikt door het bericht dat Jan, een van onze vaste vrijwilligers, een hartstilstand heeft gehad. Gelukkig was de juiste hulp snel ter plaatse en maakt hij het naar omstandigheden goed.
De ankerlier gaat nergens meer heen nu deze definitief is vastgezet aan het dek.
In tegenstelling tot vorige week hebben we vandaag echt vooruitgang geboekt. Al is het verwonderlijk hoeveel tijd je aan iets kleins kwijt kan zijn...
